ایمنی واقعی در کوهنوردی نه تنها به یکی از این سه عامل (پیشگیری، کمک‌های اولیه، هواشناسی) بلکه به یکپارچگی و تعامل بین آن‌ها بستگی دارد. بهترین راه برای داشتن یک صعود ایمن، پیشگیری از وقوع حوادث از طریق برنامه‌ریزی دقیق و تصمیم‌گیری محتاطانه است. با این حال، آمادگی برای شرایط اضطراری از طریق آموزش کمک‌های اولیه و داشتن لوازم لازم، در صورت وقوع حادثه ضروری است.

آگاهی از هواشناسی کوهستان به ما کمک می‌کند تا از قرار گرفتن در شرایط خطرناک جوی جلوگیری کنیم و در صورت تغییرات ناگهانی، واکنش مناسب نشان دهیم. این سه جنبه ایمنی باید به طور همزمان مورد توجه قرار گیرند تا یک رویکرد جامع و موثر برای حفظ سلامت در کوهستان ایجاد شود.

نادیده گرفتن هر یک از این عوامل می‌تواند خطر را به طور قابل توجهی افزایش دهد. یک کوهنورد ایمن، همواره در تلاش برای پیشگیری از حوادث است، برای مواجهه با شرایط اضطراری آماده است و از شرایط جوی آگاه است.

بنابراین، ایمنی در کوهنوردی یک مسئولیت چندجانبه است که نیازمند توجه به پیشگیری، آمادگی برای کمک‌های اولیه و آگاهی از هواشناسی کوهستان به صورت یکپارچه است.